Το κύριο πρόβλημα του διαβητικού ποδιού είναι η ανάπτυξη έλκους, μια πληγής σε κάποιο σημείο του ποδιού η οποία δεν κλείνει εντός του φυσιολογικού χρονικού διαστήματος.

Υπολογίζεται ότι περίπου το 15-25% των διαβητικών κάποια στιγμή θα αναπτύξουν έλκος, με το 20% αυτών να απαιτουν νοσηλεία.

Επίσης, οι διαβητικοί έχουν 15 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να υποστούν κάποιας μορφής ακρωτηριασμό σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό.

Το διαβητικό πόδι οφείλεται στον συνδυασμό των παρακάτω παραγόντων:

• περιφερική νευροπάθεια, με διάφορες επιπλοκές, όπως απώλεια της αίσθησης στο πόδι, διαταραχή της τάσης των μυών και της θέσης των οστών του ποδιού μεταξύ τους (παραμόρφωση της ποδοκνημικής), ξηρότητα δέρματος, κ.α.
• λοίμωξη, κυρίως λόγω της μειωμένης αμυντικής δυνατότητας ασθενών με ΣΔ
• αρτηριοπάθεια, λόγω της πιθανότερης ανάπτυξης αθηρωματικής νόσου στους ασθενείς αυτούς, τόσο στα μεγάλα αγγεία όσο και στα πολύ μικρά. Είναι χαρακτηριστική η τάση του διαβήτη να φράσσει τα μικρά αγγεία κάτω από το γόνατο.